در شمس العماره یا درهیئت وزرا و داستان آن
هیئت وزرا غالبا در عمارت بادگیر تشکیل می شد که اعضای آن نیز از این در یعنی در شمس العماره که در به نسبه بزرگی بود رفت و آمد میکردند و به در هیئت وزرا مشهور شده بود و اتومبیل رئیس الوزرا که تنها اتومبیل آن هیئت و ماشین کالسکه ای هفت نفره سیاهی بود جلو در توقف می نمود و بچه های زیادی برای تماشا به دور آن جمع می شدند.
با ورود اتومبیل معمولا بچه ها اول به تماشا و سپس به انگولک کردن آن بر میخاستند که چون مزاحمت رابه حد اعلا رسانیدند راننده ی آن در صدد برآمده تدبیری اندیشیده تا رفع مزاحمت نماید و با جریان دادن برق از (کوئل ) آن به تنه که با باز و بسته نمودن سوئیچ به بدن مزاحم میرسید و آزار شدید میرساند توانست فکر خود را عملی بکند
اگر چه این عمل بچه ها را موقتا سر جای خود نشانید و مانع اذیتشان گردید اما سبب کینه و عقده ای شد که جری تر شده در صدد آزار زیادتر اتومبیل برآیند، تا آنکه روزی یکی از بچه ها به نام ((احمد یاور)) که از اطفال شرور خیابان بود با سیخ بلند آهنی به تصور اینکه درازی سیخ مانع صدمه به او می شود برای خط کشیدن خود را به اتومبیل نزدیک گردانید و هنوز نوک سیخش به بدنه ی اتومبیل نرسیده بود که از جا کنده شده با سر در جوی آب افتاد و باعث شد که برخاسته همراه پرانیدن سنگ و چوب و آجر به اتومبیل هر چه نیز از دهنش درآید نثار شوفر و صاحب ماشین بکند!
در همین هنگام که او مشغول دشنام و بد و بیراه بود، رئیس و الوزرا هم که مرد متوسط القامه ریش داری بود به اتفاق هیئت دولت که در معیتش می آمدند سر رسید و سبب شد که احمد میدان وسیعتر یافته دشنامهای غلیظتر و بدتر از آن حواله نماید و بی حیایی شدیدتر بکند
رئیس الوزرا با ملایمت احمد را از راننده جدا کرده مشتی پول در دستش ریخته بسیار از شهامت و شجاعتش ستایش کرده غائله را خاموش گردانید اما نتیجه کار رئیس الوزرا آن شد که کم کم در اثر آن تشویق مزورانه و پول ، احمد از بچه پررو های خیابان گردیده به تدریج در زمره مزاحمان محل درآمده بود به نام احمد یاور و جزء لشوش شناخته شده بهحساب می آمد،شبی با جورکش و فاعل خود(مهدی کله پز) به جدل پرداخته با کارد او را از پا درآورده و بدار آویخته شد
